Rozpocznij dietę dziś. Liczba miejsc jest ograniczona.

00 h
00 m
00 s
Rozpocznij dietę
czy cukinia jest zdrowa

Czy cukinia jest zdrowa i dobra na odchudzanie? Jak ją wykorzystać?

Cukinia to jedno z tych warzyw, które często pojawia się na talerzach w sezonie letnim. Ma delikatny smak, jest łatwa w przygotowaniu i wszechstronna w kuchni. Czy cukinia jest zdrowa? Czy warto ją spożywać codziennie? Czy pomaga w odchudzaniu i dla kogo może być przeciwwskazana? W tym artykule przyglądamy się właściwościom cukinii, jej wartościom odżywczym, kaloryczności, wpływowi na zdrowie i sposobom wykorzystania w diecie – szczególnie tej odchudzającej.

Spis treści:

Cukinia – charakterystyka i rodzaje

Cukinia, znana też jako kabaczek, to odmiana dyni zwyczajnej (Cucurbita pepo) z rodziny dyniowatych. Jest warzywem jednorocznym, szybko rosnącym – od wysiewu do zbioru mija zaledwie 6–8 tygodni. Jej owoce mają delikatny smak i nadają się zarówno do jedzenia na surowo, jak i po obróbce termicznej.

Występuje w kilku odmianach, które różnią się kolorem, kształtem i zastosowaniem kulinarnym [1]:

  • Zielona cukinia – najpopularniejsza, o łagodnym, lekko orzechowym smaku. Nadaje się do dań duszonych, pieczonych i grillowanych.
  • Żółta cukinia – słodsza, delikatniejsza, świetna do zup i sałatek. Zachowuje kolor po ugotowaniu.
  • Biała i pasiasta cukinia – rzadziej spotykane, często uprawiane jako dekoracyjne. Mają delikatny miąższ i sprawdzają się np. w zapiekankach.
  • Cukinia kulista (rondini) – idealna do faszerowania dzięki swojemu kształtowi.

Cukinia rośnie szybko i obficie, dlatego bywa też podstawą dań przetworzonych, takich jak leczo, warzywne pasztety, czy nawet dżemy i ciasta. Jej uniwersalność i delikatny smak sprawiają, że pasuje niemal do wszystkiego.

Sezon na cukinię – kiedy się zaczyna

Sezon na świeżą, lokalną cukinię w Polsce trwa od czerwca do września, z największym wysypem w lipcu i sierpniu. To właśnie wtedy warzywo dojrzewa naturalnie, bez potrzeby intensywnego nawożenia czy szklarniowej uprawy.

Latem cukinia jest:

  • najsmaczniejsza i najbardziej aromatyczna,
  • najbogatsza w witaminy i składniki mineralne,
  • najtańsza i najłatwiej dostępna – zarówno w sklepach, jak i na targach czy w przydomowych ogródkach.

W szczycie sezonu warto kupować cukinię na zapas i przygotowywać domowe przetwory z cukinii – takie jak leczo w słoikach, cukinia marynowana, dżemy z dodatkiem imbiru czy ciasto z cukinii do zamrożenia. Dzięki temu można korzystać z jej wartości odżywczych również poza sezonem, zimą i jesienią.

Cukinia – wartość odżywcza, właściwości

Cukinia to lekkostrawne, niskokaloryczne warzywo, które zawiera wiele cennych składników, takich jak błonnik pokarmowy, potas, witamina C i foliany, a przy tym ma niski indeks glikemiczny (IG ok. 15).

Właściwości prozdrowotne cukinii [2,3]:

  • Działa antyoksydacyjnie – dzięki zawartości beta-karotenu i witaminy C może wspierać ochronę komórek przed stresem oksydacyjnym.
  • Wspiera układ pokarmowy – błonnik i woda pomagają w trawieniu, łagodzą zaparcia, poprawiają perystaltykę jelit.
  • Wpływa korzystnie na serce – obecność potasu może regulować ciśnienie krwi, a niska zawartość sodu jest przyjazna dla układu krążenia.
  • Pomaga w kontroli poziomu cukru – dzięki niskiemu ładunkowi glikemicznemu i niskiej kaloryczności jest polecana osobom z cukrzycą i insulinoopornością.

Czy cukinia to „superfood”?

Nie do końca. Mimo licznych zalet cukinia nie należy do warzyw o wyjątkowo wysokiej koncentracji składników odżywczych. Jej zawartość białka, witaminy C czy witamin z grupy B jest umiarkowana. Dla porównania:

  • Papryka czerwona zawiera około 120 mg witaminy C (cukinia: 8.9 mg),
  • Brokuły mają ponad 2 razy więcej błonnika na 100 g,
  • Jarmuż czy szpinak przewyższają cukinię niemal pod każdym względem odżywczym.

To nie znaczy, że cukinia jest bezwartościowa – przeciwnie, jest bardzo dobrym dodatkiem do zrównoważonej diety, zwłaszcza dla osób, które szukają lekkostrawnych, łagodnych smakowo i uniwersalnych produktów. Nie ma w niej niczego „magicznego” – to raczej solidne, codzienne warzywo bazowe, a nie superfood z wyjątkową koncentracją mikroelementów.

Cukinia – wartość odżywcza

Cukinia to warzywo lekkie, niskokaloryczne i wyjątkowo wodniste, co czyni je idealnym składnikiem diety osób dbających o zdrowie i sylwetkę. Jej skład sprawia, że jest dobrze tolerowana nawet przez osoby z wrażliwym układem pokarmowym.

Średnie wartości odżywcze w 100 g świeżej cukinii:

SkładnikIlość
Energia17 kcal
Białko1.2 g
Tłuszcz0.3 g
Węglowodany3.1 g
Błonnik pokarmowy1.1 g
Wodaok. 92%

Cukinia jest warzywem praktycznie pozbawionym tłuszczu, zawiera niewielką ilość białka i umiarkowaną ilość węglowodanów. Jej największym atutem jest jednak wysoka zawartość wody oraz obecność błonnika, który korzystnie wpływa na trawienie.

Dzięki takiemu składowi:

  • nie obciąża układu pokarmowego,
  • sprzyja nawodnieniu organizmu,
  • zapewnia uczucie sytości przy minimalnym ładunku energetycznym,
  • może być spożywana często – również przez osoby z chorobami przewodu pokarmowego, jak zespół jelita drażliwego (IBS) czy refluks.

Ile kalorii ma cukinia?

Niska kaloryczność to jedna z największych zalet cukinii, szczególnie dla osób dbających o linię lub będących na diecie redukcyjnej.

  • 100 g świeżej cukinii zawiera zaledwie ok. 17 kcal.
    To naprawdę niewiele, biorąc pod uwagę, że porcja cukinii może zająć sporą część talerza i zapewnić uczucie sytości.

Jak wypada cukinia na tle innych produktów?:

  • 100 g ziemniaków – ok. 80 kcal
  • 100 g brokułów – ok. 30 kcal
  • 100 g makaronu pszennego – ok. 350 kcal
  • 100 g cukinii – tylko 17 kcal

Różnica jest ogromna. To sprawia, że cukinia idealnie nadaje się jako „objętościowy zamiennik” w wielu daniach. Można nią skutecznie obniżyć kaloryczność posiłku, nie rezygnując z porcji ani z uczucia sytości.

Jakie witaminy ma cukinia?

Cukinia dostarcza wielu witamin i składników mineralnych, które wspierają zdrowie całego organizmu. Choć nie jest „bombą witaminową”, to dzięki lekkości i wszechstronności może być spożywana często – a to ma realny wpływ na dietę.

Główne witaminy w cukinii:

  • Witamina C (8,9 mg/100 g)wspiera odporność, działa antyoksydacyjnie, chroni komórki i naczynia krwionośne.
  • Witaminy z grupy B (B1, B2, B3, B6, foliany) – ważne dla układu nerwowego i metabolizmu. Foliany są istotne dla kobiet w ciąży.
  • Witamina A (beta-karoten) – wspomaga wzrok, skórę i odporność.

Składniki mineralne:

  • Potas (248 mg/100 g)obniża ciśnienie, reguluje pracę serca i mięśni.
  • Magnez (22 mg/100 g) – wspiera układ nerwowy, zapobiega skurczom.
  • Fosfor, mangan, miedź – wspomagają kości i przemiany metaboliczne.

Dzięki beta-karotenowi i luteinie cukinia wspiera ochronę wzroku, w tym plamki żółtej, co jest istotne zwłaszcza u osób starszych.

Choć wartości poszczególnych składników nie są bardzo wysokie, cukinię warto jeść regularnie – jej lekkość i uniwersalność czynią ją idealnym dodatkiem do codziennej, zdrowej diety.

Czy cukinia jest zdrowa?

Tak, cukinia jest zdrowa i lekkostrawna, dlatego warto ją włączyć do codziennej diety – zarówno dzieci, dorosłych, jak i seniorów. Dzięki swojej delikatnej strukturze i niskiej kaloryczności cukinia jest warzywem polecanym w dietach lekkostrawnych i oczyszczających.

Wykazuje wiele właściwości zdrowotnych, m.in. [4]:

  • wspiera pracę układu pokarmowego,
  • wpływa korzystnie na układ odpornościowy,
  • odgrywa ważną rolę w profilaktyce chorób cywilizacyjnych (np. cukrzycy),
  • pomaga w usuwaniu metali ciężkich z organizmu,
  • zawiera antyoksydanty, chroniące komórki przed stresem oksydacyjnym.

Co ważne, cukinia prawie nie kumuluje azotanów – w przeciwieństwie do np. sałaty czy szpinaku – dlatego cukinię można jeść surowo, bez większych obaw o szkodliwe substancje.

Czy cukinia jest dobra na odchudzanie?

Cukinia to warzywo niskokaloryczne, które zawiera bardzo mało węglowodanów, a dużo błonnika pokarmowego i wody – dlatego idealnie wpisuje się w diety odchudzające.

  • 100 g cukinii to tylko ok. 17 kcal.
  • Wysoka zawartość wody (ponad 90%) pomaga nawodnić organizm.
  • Błonnik zwiększa uczucie sytości i wspiera pracę jelit, co pomaga ograniczyć podjadanie i reguluje trawienie.
  • Cukinia ma niski indeks glikemiczny (IG ok. 15–20), co oznacza, że nie powoduje gwałtownych skoków poziomu glukozy we krwi – kluczowe w przypadku insulinooporności i cukrzycy.

Cukinia to jeden z moich ulubionych produktów w dietach redukcyjnych. Ma bardzo niską kaloryczność, dużą objętość, jest lekkostrawna i pasuje niemal do każdego posiłku – od śniadania po kolację. A co najważniejsze – pozwala jeść więcej bez nadmiaru kalorii.
– Karol Antczak, dietetyk sportowy

Czy cukinia jest odpowiednia dla osób z cukrzycą?

Zdecydowanie tak. To jedno z warzyw szczególnie polecanych w dietach osób zmagających się z cukrzycą typu 2 oraz insulinoopornością.

Cukinia ma kilka istotnych cech, które czynią ją bezpiecznym i korzystnym składnikiem w diecie diabetyka:

  • Niski indeks glikemiczny (IG ok. 15) – oznacza, że nie powoduje gwałtownych skoków poziomu cukru we krwi po posiłku.
  • Mało węglowodanów (ok. 3 g/100 g) – to niewielka ilość, dzięki czemu cukinia nie podbija istotnie glikemii.
  • Wysoka zawartość błonnika – wspomaga trawienie i spowalnia wchłanianie glukozy.
  • Wspiera metabolizm i gospodarkę węglowodanową, co ma znaczenie w walce z insulinoopornością.

Według zaleceń Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, warzywa o niskim indeksie glikemicznym, takie jak cukinia, powinny być stałym elementem diety osób z cukrzycą typu 2. Jej regularne spożycie może wspomagać leczenie dietetyczne, redukować wahania glikemii po posiłkach i poprawiać ogólne samopoczucie.

W praktyce klinicznej cukinia sprawdza się jako bezpieczny dodatek do posiłków u osób z zaburzeniami gospodarki cukrowej – można ją jeść często, nawet codziennie, zarówno na surowo, jak i po obróbce termicznej.

Cukinia a ciąża i karmienie piersią

Cukinia to bezpieczne i wartościowe warzywo dla kobiet w ciąży oraz karmiących piersią. Jest lekkostrawna, łagodna dla układu pokarmowego i dobrze tolerowana nawet przy ciążowych dolegliwościach, takich jak nudności czy zgaga.

Zawiera kwas foliowy, który wspiera rozwój układu nerwowego płodu, a także potas i magnez – pomagające zapobiegać skurczom i regulować ciśnienie krwi. Podczas karmienia piersią cukinia nie działa alergizująco, rzadko powoduje kolki u niemowląt i dostarcza ważnych mikroelementów. Można jeść cukinię gotowaną, pieczoną, a nawet na surowo – jako łagodny, codzienny dodatek do diety mamy i dziecka.

Kwiaty cukinii też są jadalne

Niewiele osób wie, że kwiaty cukinii również są jadalne i niezwykle smaczne. Można je faszerować, smażyć w cieście, grillować lub dusić.

  • Kwiaty są bogate w witaminę C i przeciwutleniacze.
  • Najlepiej spożywać je świeże, tuż po zbiorze, bo szybko więdną.
  • Często pojawiają się w kuchni śródziemnomorskiej – np. w daniach z Włoch czy Grecji.

Zdrowe przepisy z cukinią

Cukinia to warzywo niezwykle uniwersalne – sprawdza się w daniach obiadowych, przekąskach i nawet deserach. Poniżej znajdziesz trzy sprawdzone, proste i zdrowe przepisy, które możesz przygotować bez specjalnych umiejętności kulinarnych.

Leczo z cukinii – klasyka w zdrowej wersji

Składniki (na 3–4 porcje):

  • 2 średnie cukinie
  • 1 czerwona papryka
  • 1 żółta papryka
  • 1 duża cebula
  • 2 ząbki czosnku
  • 3 dojrzałe pomidory
  • 1 łyżka oliwy z oliwek
  • sól, pieprz, papryka słodka, zioła prowansalskie

Sposób przygotowania:
Cebulę posiekaj i zeszklij na oliwie, dodaj pokrojony czosnek i papryki, podsmaż 2–3 minuty. Dodaj pokrojoną w półplasterki cukinię i duś całość przez kilka minut. Na koniec dodaj pomidory i przyprawy. Gotuj na małym ogniu ok. 15–20 minut, aż warzywa będą miękkie, ale nierozgotowane. Podawaj solo lub z kaszą jaglaną.

Wartości odżywcze (dla całego dania):

  • Energia: 406 kcal
  • Białko: 16 g
  • Tłuszcze: 13 g
  • Węglowodany: 65 g
  • Błonnik: 17 g

Makaron z cukinii (zoodles) – lekki zamiennik spaghetti

Składniki (na 2 porcje):

  • 2 średnie cukinie
  • 2 łyżki pesto zielonego
  • 150 g grillowanego kurczaka lub tofu
  • 1 łyżka oliwy
  • garść świeżej bazylii
  • sól, pieprz, 
  • 40 g parmezanu

Sposób przygotowania:
Cukinię pokrój w cienkie paski przy pomocy spiralizera lub obieraczki (można też kupić gotowe „zoodles”). Na patelni rozgrzej oliwę, dodaj cukiniowy „makaron” i lekko podsmaż przez 2–3 minuty, tylko do lekkiego zmięknięcia. Dodaj pesto i pokrojonego kurczaka/tofu, wymieszaj. Posyp świeżą bazylią i parmezanem. Podawaj od razu.

Wartości odżywcze (dla całego dania):

  • Energia: 524 kcal
  • Białko: 45 g
  • Tłuszcze: 30 g
  • Węglowodany: 22 g
  • Błonnik: 6,9 g

Placuszki z cukinii z serkiem ziołowym

Składniki (ok. 6–8 placuszków):

  • 1 średnia cukinia (300 g)
  • 2 jajka (112 g)
  • 2 łyżki mąki pełnoziarnistej pszennej (30 g)
  • 1 łyżeczka oliwy z oliwek (5 g)
  • 2 łyżki serka śmietankowego ziołowego, bez laktozy (50 g)
  • 2 rzodkiewki (30 g)
  • 0,5 ogórka długiego (90 g)
  • 4 łyżki świeżego koperku (32 g)
  • 3 łyżeczki natki pietruszki (18 g)
  • 2 łyżeczki szczypiorku (10 g)
  • sól i pieprz – po szczypcie

Sposób przygotowania:

  1. Cukinię umyj i zetrzyj na tarce o drobnych oczkach. Jeśli ma dużo pestek, zetrzyj tylko miąższ wokół.
  2. Przełóż na sito, lekko posól i odstaw na 15 minut. Następnie dokładnie odciśnij nadmiar wody.
  3. Do odciśniętej cukinii dodaj jajka, mąkę, posiekane zioła, pieprz i ewentualnie odrobinę soli. Wymieszaj wszystko na jednolitą masę.
  4. Na patelni rozgrzej łyżeczkę oliwy. Nakładaj porcje masy i smaż placuszki z obu stron na złoty kolor (po 2–3 minuty z każdej strony).
  5. Gotowe placuszki rozłóż na dwóch talerzach. Podaj z łyżką serka ziołowego, plasterkami rzodkiewki i ogórka oraz świeżymi ziołami.

Wartości odżywcze (dla całego dania):

  • Energia: 505 kcal
  • Białko: 27 g
  • Tłuszcze: 28 g
  • Węglowodany: 38 g
  • Błonnik: 9,3 g

Czy cukinia ma wady i kiedy lepiej jej unikać?

Cukinia to warzywo ogólnie bezpieczne i dobrze tolerowane, ale – jak każdy produkt – ma pewne ograniczenia. Choć można ją jeść często, warto znać wyjątki.

Potencjalne wady cukinii:

  • Nie jest szczególnie bogata w składniki odżywcze – zawiera niewielkie ilości białka, tłuszczów i tylko umiarkowaną ilość witamin. W porównaniu np. z jarmużem, brokułami czy papryką wypada skromnie.
  • Nie każdemu odpowiada jej smak lub struktura – niektóre osoby uważają ją za „wodnistą” lub mdłą (co łatwo poprawić przyprawami lub techniką przygotowania).
  • Zbyt duża ilość może powodować dyskomfort trawienny, szczególnie w postaci surowej – nadmiar błonnika może u osób wrażliwych wywołać wzdęcia.

Kiedy lepiej ograniczyć lub unikać cukinii:

  • Gdy jest gorzka – oznacza to obecność kukurbitacyn (naturalnych toksyn), które mogą wywołać nudności i bóle brzucha. Takiej cukinii nie należy jeść – ani gotowanej, ani surowej.
  • W przypadku alergii na dyniowate (rzadkie, ale możliwe) – może wystąpić reakcja krzyżowa np. z arbuzem, melonem czy ogórkiem.
  • Przy bardzo restrykcyjnych dietach niskowęglowodanowych (np. keto) – należy liczyć porcje, bo choć cukinia ma mało węglowodanów, nie jest ich całkowicie pozbawiona.

Podsumowanie

Cukinia to jedno z najbardziej wartościowych warzyw sezonowych – niskokaloryczna, bogata w błonnik i witaminy, łatwa do przygotowania i przyjazna dla układu pokarmowego. Jest idealna zarówno na diecie odchudzającej, jak i dla osób z cukrzycą, dzieci, kobiet w ciąży czy seniorów.

Dzięki swoim właściwościom zdrowotnym cukinia odgrywa ważną rolę w profilaktyce chorób cywilizacyjnych, wspiera odporność i zdrowie jelit. Warto jeść ją regularnie, także na surowo, korzystać z jej kwiatów i eksperymentować z przepisami.

Bibliografia:

  1. https://www.thespruce.com/types-of-zucchini-8670938
  2. https://www.scirp.org/journal/paperinformation?paperid=98189&utm_
  3. https://link.springer.com/article/10.1007/s13204-021-02111-z
  4. https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC4718092/